👴 Główne idee Sokratesa
Nie sposób wątpić w to, że Sokrates wywarł wielki, zapewne najdonioślejszy wpływ na kształtowanie się filozofii Platona, niemniej jednak niełatwo ustalić charakter tego oddziaływania. W sytuacji, gdy głównym źródłem naszej wiedzy o Sokratesie są Dialogi Platona, problemem jest ustalenie, które z formułowanych tam poglądów żywił sam Sokrates. Zgodnie z jednym ze skrajnych stanowisk niczego nie wiemy o przekonaniach historycznego Sokratesa, zgodnie z drugim- wszystkie tezy, które Platon przypisuje Sokratesowi, zostały w rzeczywistości wypowiedziane. Nie wydaje mi się, aby rację miało którekolwiek z tych antypodycznych ujęć. Arystoteles w Metafizyce czyni różnicę między poglądami Sokratesa i Platona, powiadając, że pierwszy nie wiedział o samodzielnych formach (ideach), których koncepcję stworzył dopiero ten drugi. Ponieważ literacki Sokrates przedstawia ją w Fedonie i kilku innych dialogach, jasne jest, że to nie z nich zaczerpnął swą informację Arystoteles, uzyskał ją więc albo od samego Platona, albo
👴 Sokrates Logika
Drugi dział, który rozwinął, to logika. Swoją działalnością Sokrates zyskał w Atenach dużą popularność. Miał zarówno zwolenników i uczniów, jak również przeciwników. Do osób, które były jego zwolennikami i przestawały z nim na stałe zaliczamy młodzież ateńską, jak Alcybiades, Krysjasz, Platon, Ksenofont. W starożytności uchodził za patrona platoników, cyników, stoików, sceptyków i nawet chrześcijan, natomiast w czasach nowszych za pioniera oświecenia, deizmu, krytycyzmu, indywidualizmu i innych prądów umysłowych. W czasach obecnych Sokratesa należy uważać za „wyjątkowo złożoną naturę” i za wyjątkowo inteligentnego oraz moralnie silnego człowieka. Sokratesa był jednym z najzwyklejszych ludzi. Jego cielesna brzydota i duchowa piękność są jednym z paradoksalnych kontrastów, których było pełno w jego życiu. Na duchową piękność składa się jego wielkoduszność, inteligencja i panowanie nad namiętnościami, patriotyzm i humor. Na każdym kroku zaskakiwał swoja osobą. Był jak źródło, z którego wypływały wciąż nowe niespodzianki, zbijające
👴 Sokrates Info
Informacje dotyczące żywota Sokratesa, działalności oraz jego poglądów częściowo nie zgadzają się ze sobą, albowiem pochodzą ze źródeł pośrednich. Nie pozostawił po sobie żadnych pism, ponieważ uczył tylko ustnie, dlatego też powstał problem, jak wiele ma wspólnego bohater Dialogów Platona ( są to tzw. dialogi platońskie, będące zapisami długich rozmów dotyczących zagadnień filozoficznych ) z rzeczywistą postacią historyczną. O poglądach, jakie głosił wiemy z pism jego uczniów. Wspomnienia o Sokratesie Ksenofonta, nie wnoszą do platońskiej relacji nic, co byłoby filozoficznie istotne, jednak przedstawiony opis procesu Sokratesa i ostatnich dni filozofa potwierdza, że wywierał on głębokie wrażenia na tych, którzy go dobrze znali. Inne źródła wiedzy o Sokratesie to komedia Arystofanesa Chmury i Metafizyka Arystotelesa, gdzie w jednej z ksiąg przedstawia on przekonania wcześniejszych filozofów. Jeśli uznać za prawdziwy powszechnie ( acz z pewnymi wyjątkami ) przyjmowany pogląd, że wszystkie dialogi
Kategoria : Sokrates
Tagi : Filozofia, Nauka, PPowstanie
👴 Kartezjusz cztery prawidła
W „Rozprawie o metodzie” sformułował cztery prawidła, które jego zdaniem zupełnie wystarczą w logice: „nigdy nie przyjmować za prawdziwą żadnej rzeczy, zanim by jako taka nie została rozpoznana przeze mnie w sposób oczywisty”, tzn. nie uznawać żadnego zdania, które nie jawi się jasno i wyraźnie; „dzielić każde z badanych zagadnień na tyle cząstek, na ile by się dało i na ile byłoby potrzeba dla najlepszego ich rozwiązania” (a więc metoda analityczna); „prowadzić swe myśli w porządku poczynając od przedmiotów najprostszych i najdostępniejszych poznaniu, i wznosić się po trochu, jakby po stopniach, aż do poznania przedmiotów bardziej złożonych”. Kartezjusz ma to na myśli porządek dedukcji, tzn. zaleca się przechodzenie od prawd prostszych, aksjomatów, do dających się z nich wyprowadzić dedukcyjnie twierdzeń złożonych; „czynić wszędzie wyliczenia tak całkowite i przeglądy, tak powszechne, aby być pewnym, że nic nie zostało pominięte” „Rozprawę” Kartezjusz
Kategoria : Kartezjusz
Tagi : 4 prawidła, Filozofia, Kartezjusz, opis
👴 Kartezjusz Matematyka
W oparciu o dorobek Kartezjusza rozwinął się później rachunek różniczkowy. Przyczynił się do rozwoju metodologii matematyki. Głosił ogólną zasadę badania metody przed badaniem rzeczy. Kryterium pewności w nauce stanowić miały, według niego, jasność i wyraźność idei. Głosił program powszechnej wiedzy racjonalnej zbudowanej na wzór matematyki. W „Rozmowie z Burmanem” czytamy: „Matematyka zaś przyzwyczaja do poznawania prawdy, ponieważ w matematyce występują trafne rozumowania, jakich nigdzie poza tym nie znajdziesz. I dlatego ten, kto raz nagiął swój umysł do rozumowań matematycznych, będzie miał również [umysł] zdolny do poszukiwania innych prawd, skoro rozumowanie wszędzie jest jedno i to samo”. Według Kartezjusza, tylko matematycy umieją znajdować dowody i dzięki temu dostarczać wiedzy pewnej. Źródeł tej umiejętności doszukuje się on w tym, iż w matematyce rozważa się same tylko własności ilościowe. W „Prawidłach kierowania umysłem” pisze: „(…) ściśle do matematyki odnosi się wszystko, w czym
Kategoria : Kartezjusz
Tagi : Filozofia, Kartezjusz, matematyka
👴 Kartezjusz Rzeczywistości
Kartezjusz twierdził, że z faktu istnienia rzeczywistości materialnej wynika, że ktoś musiał ją stworzyć. Uważał, że nie był to on sam, bo nic takiego nie pamięta, zatem musiał to być ktoś inny. Pytając się innych ludzi doszedł do wniosku, że to też nie oni. Więc musiała to być jakaś istota wyższa, czyli Bóg. Dlatego też twierdził, że dowiódł w ten sposób z absolutną pewnością istnienie Boga. Czyli z racjonalności świata wynika racjonalność Boga, zaś z tego, że świat jest ogólnie biorąc dobrze urządzony wynika dobroć Boga. W ten sposób „udowadniał” wszystkie przymioty Boga chrześcijańskiego. Jego poglądy były wielokrotnie krytykowane przez innych filozofów ( m.in. Davida Hume, Immanuela Kant, George’a Berkeley, Fryderyka Nietsche) Był on twórczym matematykiem i wniósł istotny wkład w rozwój tej nauki. Jego dzieło „Geometria” (Geometrie, 1637) dało początek rozwojowi geometrii analitycznej, w którym odrzucił ostatecznie stosowane przez
Kategoria : Kartezjusz
Tagi : Bóg, Filozofia, rzeczywistość