👴 Kartezjusz źródło poznania
Kartezjusz jako główne źródło poznania traktował rozum, zmysły zaś pełniły jego zdaniem jedynie praktyczne znaczenie, sygnalizując, co dla człowieka jest dobre, a co szkodliwe. Za pewnik uznawał istnienie duszy ze względu na jej możliwości myślenia, co wyrażała jego słynna sentencja „cogito ergo sum – myślę, więc jestem”. Uważał on, że tej prawdy nie mogą obalić żadne argumenty. Gdyby, bowiem jakiś argument doprowadził człowieka do zwątpienia we własne istnienie, to musiałby on dotrzeć do niego przez proces myślowy. Potwierdziłby tym samym i to, że istnieje, i to, że człowiek jest bytem myślącym. W swojej filozofii Kartezjusz kładł nacisk na rozróżnienie materii myślącej i materii rozciągłej (rozumu i przedmiotów materialnych, duszy i ciała), był w tym względzie dualistą. Dlatego kartezjanizm charakteryzował się: dualistycznym ujęciem Boga i stworzenia, czyli duszy (substancji rozciągłej) i ciała (substancji myślącej) oraz uznaniem nieograniczonej woli Boga i wolności
Kategoria : Kartezjusz
Tagi : Filozofia, Kartezjusz, Poznanie, Pytania
👴 FILOZOFIA KRYTYCZNA KARTEZJUSZA (1596 – 1650)
Kartezjusz, właściwie Renę Descartes, Renatus Cartesius. Urodził się w 1596 roku we Francji. Posiadał on doskonałe wykształcenie, uczęszczał, bowiem do doskonałego kolegium jezuitów. Potem ukończył studia prawnicze, jednak nigdy w życiu nie zajął się nim. Pomimo swej ogromnej jak na owe czasy wiedzy, Kartezjusz był przekonany, że w każdej dziedzinie oprócz matematyki brak jest rzetelnej wiedzy. Postanowił, zatem zobaczyć świat z bliska. Pochodził z dostatecznie zamożnej rodziny, aby móc swobodnie podróżować po Europie. Od 1616 do 1628 r. Kartezjusz dużo podróżował. Służył nawet w trzech różnych armiach (bawarskiej, holenderskiej, węgierskiej), nie mamy jednak żadnych informacji o tym czy uczestniczył w jakiś działaniach zbrojnych. Zwiedził także: Włochy, Danie, Polskę i wiele innych państw. W tym czasie Kartezjusz sformułował metodę, którą uważał za uniwersalny środek dochodzenia do prawdy. Kartezjusz nazwany został „ojcem filozofii nowożytnej”. Był twórcą racjonalizmu i sceptycyzmu metodycznego. Głosił racjonalistyczne
Kategoria : Kartezjusz
Tagi : Filozofia, Geneza, Kartezjusz, wiedza
👴 Filozofia Arystotelesa
Arystoteles stworzył przede wszystkim teorię aktu i możności jako dwóch niesamodzielnych składników bytu; możność realna podmiotowa stanowi rację przemian bytowych, akt zaś rację bytowej organizacji i poznawalności; wyrazem aktu jest forma rzeczy, wyrazem możności materia (forma i materia). Teorią tą posłużył się A., by opisać i wytłumaczyć zmienną rzeczywistość, uściślić i uzasadnić (negatywnie) zasadę niesprzeczności, będącą podstawą systematyzacji i argumentacji, a przede wszystkim przezwyciężyć monizm. Przyjął zatem pluralizm bytów samoistnych (substancja), obdarzonych właściwościami (przypadłość); dziewięć przypadłości wraz z substancją, jako podstawowym sposobem bytowania, tworzy dziesięć kategorii będących nie tylko sposobem orzekania, ale i bytowania; trzy przypadłości uważa za najważniejsze: ilość — właściwość organizująca substancję ze względu na układ i organizację materii; jakość — właściwość uzdatniająca formę bytu; relację — właściwość przyporządkowująca jeden byt drugiemu; pozostałe określa jako: uwarunkowania czasowe, przestrzenne, czynnościowe, doznawania , położenia i posiadania; substancja natomiast jest konkretnym
Kategoria : Arystoteles
Tagi : Arystoteles, Filozofia, Metafizyka, opis, teoria
👴 Arystoteles II
Po zawarciu przez Ateńczyków przymierza z Aleksandrem jesienią 335 A. mógł bez przeszkód powrócić do Aten. Ponieważ Akademią od kilku lat (od 339) kierował Ksenokrates, którego poglądów filozoficznych A. nie podzielał, z góry był przygotowany na otwarcie i prowadzenie własnej szkoły i dysponował ku temu odpowiednimi środkami. Likejon (Liceum), w którym rozpoczął samodzielne nauczanie, był obszernym okręgiem kultowym ze świątynią Apollona Likejskiego („chroniącego od wilków”) i gimnazjonem, tj. zespołem budowli z dziedzińcami, zamkniętymi portykami, z terenami gier i zabaw, ocienionymi drzewami alejami. Do świątyni prowadziła kryta kolumnada, nazywana „miejscem spaceru”, która dała nazwę szkole A. Likejon był od dawna ulubionym miejscem publicznych spotkań filozofów, sofistów i retorów z młodzieżą ateńską. Szkoła była zorganizowana na wzór Akademii, jako bractwo kultowe ku czci muz. W większym jednak stopniu niż Akademia była placówką badawczą. Zachowane traktaty są najlepszym dowodem, że A. podjął tu
Kategoria : Arystoteles
Tagi : Arystoteles, dzieje, Filozofia
👴 Arystoteles I
W 348 lub 347 opuścił Ateny i udał się na dwór lennika perskiego Hermiasza do Atarneus w Myzji. Motywy opuszczenia Akademii i wyjazdu do Małej Azji nie są znane. Na dworze Hermiasza przebywali już wcześniej dwaj inni uczniowie Platona — Erastos i Koryskos, do których teraz dołączył A. Dyskusje i przyjaźń z przebywającymi tam filozofami miały, wg świadectw starożytnych, wpływ na zmianę formy rządów Hermiasza i dobrowolne przejście pod jego zarząd przyległych terenów Azji Mniejszej. Wdzięczny Hermiasz miał im za to „oddać w posiadanie” miasto Assos. Mało prawdopodobne, by w Assos filozofowie prowadzili szkołę na wzór Akademii. Uczestniczyli natomiast pośrednio w zarządzaniu państwem i prowadzili własne badania. Świadectwem prowadzonych tu przez A. badań nad miejscową fauną są opisane w Historii zwierząt gatunki zwierząt. Po trzech latach pobytu u Hermiasza, w 345/344 wyjeżdża na Lesbos, gdzie razem z Teofrastem prowadzi obserwacje
Kategoria : Arystoteles
Tagi : Arystoteles, Filozofia, historia
👴 ARYSTOTELES GENEZZa
ARYSTOTELES — najwybitniejszy, obok Platona, myśliciel i filozof, ur. w 384 przed Chr. w Stagirze na Półwyspie Chalcydyckim, stąd zw. Stagirytą, zm. w 322 w Chalkis na Eubei, w posiadłości odziedziczonej po matce, Fajstydzie. Syn Nikomacha, lekarza na dworze króla Macedonii Amyntasa, ojca Filipa. ŻYCIE. Po wczesnej śmierci ojca wychowywał się pod opieką męża swej siostry, Proksenosa z Atarneus w Myzji. W 367 przybył na studia do Aten i wstąpił do Akademii Platońskiej, w której spędził 20 lat. W związku z pobytem Platona na Sycylii kształcił się najpierw u kierującego wówczas Akademią Eudoksosa z Knidos. Jemu głównie A. zawdzięczał rozbudzenie szerokich zainteresowań naukowych. W tym też zapewne okresie odbył studia retoryczne, być może u Isokratesa. Najwięcej jednak zawdzięczał Platonowi, który po powrocie z Sycylii rozpoczął pracę nad swymi filozoficznymi dialogami. Ich problematyka teoriopoznawcza i ontologiczna musiała być żywo dyskutowana przez
Kategoria : Arystoteles
Tagi : Artystoteles, Filozofia, Geneza, opis